Zu Lëtzebuerg ass d’Fréijoër unkomm, mat bloëm Himmel, villen Faarwen an den Gärt, et summt an et zwitschert wi wann alles ganz normal wier.
Mais « normal » ass töschenzäitléch näischt mi. An och wann alles esou rouég an onbesuergt wierkt, den unsichtbaren Feind ass do.